Żeby móc założyć numer konta, kupować jako stowarzyszenie itd., według prawników najlepiej żebyśmy mieli w statucie podaną kwotę, którą maksymalnie jednorazowo może wydać członek zarządu. Dwóch dowolnych członków zarządu może wydawać dowolne kwoty. Ile Twoim zdaniem powinien maksymalnie móc wydać jeden członek zarządu?
0 głosujących
Według mnie minimum, 1024, a sugerowane 2048.
Dlaczego:
-Średnia pensja w Lodzi dla programisty to ~5k, średnia krajowa to 5337,65 PLN aktualnie.
-Zakładamy, że zarząd będzie działał na korzyść HS i mamy zaufanie do każdego kogo wybierzemy.
-Mała kwota jest ograniczaniem sprawności poszczególnych członków zarządu
-Ustawowo przewidziana kwota dla spółek wynosi 20k PLN, jeżeli w umowie spółki nie jest to określone
TL;DR Nie zakładamy, że zarząd będzie odpierdalał manianę, ale nawet gdyby ktoś odpierdolił to zniknięcie 2k z budżetu jeszcze jakoś da się załatać wspólnymi silami.
Dlaczego?
Spróbuję Ci to wyjaśnić tak jak ja to rozumiem - zakładam że pytasz “dlaczego musimy mieć rzeczy wpisane w statucie?”
W momencie kiedy zakładasz stowarzyszenie, tworzysz byt który ma wiele praw takich jak osoba fizyczna, ale osobą fizyczną nie jest. Jednym z nich jest zawieranie umów, w tym handlowych.
W momencie kiedy zawierasz z kimś umowę, jest ona ważna tylko wtedy, gdy nie zaistniały przesłanki żeby ją unieważnić. Przykładowo, umowa zawarta pod wpływem alkoholu może zsotać z tego powodu podważona i podobnie jest z umowami handlowymi, jeśli chodzi o stowarzyszenia.
Kiedy bank podpisuje z Tobą umowę, podejmuje “ryzyko”, bo współuczestniczy w transakcjach i ma na plecach państwo, które od niego oczekuje że pieniądze są pozyskane legalnie. Ten problem można rozwiązać sprawdzając tożsamość osoby ręczącej za koszt, ale jest też kwestia że bank “klepie” transakcje poświadczając potem tą tożsamość tak jakby użycie loginu i hasła na stronie internetowej było równoważne ze sprawdzeniem tożsamości. Jednocześnie stowarzyszenie nie jest jedną konkretną osobą i decyzje ekonomiczne w jego imieniu musi podejmować konkretna osoba - lub kilka.
Teraz tak: skoro to druga strona ponosi ryzyko, że jakaś osoba może nie mieć uprawnień do nawiązywania umów w imieniu spejsu, trzeba dać jej jakieś zapewnienie, że tego ryzyka nie ma i sytuacja jest czysta. W tym celu istnieje KRS - publiczna baza danych, w której można sobie sprawdzić, kto jest w zarządzie stowarzyszenia oraz w jaki sposób zarząd może podejmować te decyzje. Wtedy wiadomo, że - biorąc pod uwagę że mamy obowiązek trzymać KRS na bieżąco - po sprawdzeniu strony KRS i wylegitymowaniu konkretnych osób, transakcja faktycznie jest dozwolona.
Teraz tak: zmienianie statutu jest trudne, powolne i drogie. Inflacja galopuje i lepiej nie będzie, dlatego myśleliśmy o nie wpisywaniu konkretnej kwoty do statutu, tylko zmienianiu tej części uchwałami. Problem w tym, że zwrócono nam uwagę, że wtedy inne podmioty nie będą chciały z nami zawierać umów, bo nie tylko muszą sprawdzić KRS oraz dowód osobisty, ale też jeszcze zobaczyć uchwałę i wziąć na wiarę, że nie została ona zmieniona.
Co do samej kwestii tematu: musimy wybalansować między swobodą rozsądnie wybranego zarządu oraz przeciwdziałaniem ewentualnym nadużyciom i nieporozumieniom. Myślę, że możemy przyjąć, że jeżeli więcej niż jeden członek zarządu jest mocno problematyczny, to sprawa i tak przepadła - przy naszej aktualnej skali nie “stać” nas na większy zarząd. Pozostaje kwestia - jak uregulować sprawczość jednego członka zarządu?
Reguła kciuka to: chcielibyśmy, żeby mógł kupić środki czystości i trochę standardowych rzeczy do spejsu - np. zworki i tym podobne. Większe koszty moim zdaniem i tak powinny być w jakiś sensowny sposób komunikowane. Do tej pory mieliśmy pomysł, żeby ograniczyć miesięczne wydatki na jednego członka, ale w jaki sposób druga strona transakcji miałaby móc to zweryfikować?
W praktyce chyba jedyne co możemy zrobić to ustawić jakiś odpowiednio mały limit na jedną transakcję i wtedy gdyby ktoś chciał wyprowadzić kasę ze spejsu, to czeka go wiele transakcji i to może zniechęcać. I tu jest meritum: biorąc pod uwagę jak dużo zasobów będzie nas kosztować zmienienie statutu, może lepiej od razu dać tu większą kwotę i założyć, że żaden członek zarządu nie będzie się zachowywał nierozsądnie? A może lepiej zrobić to ograniczenie i patrzeć na samodzielne wydatki jak na rzadki przywilej, a sam zarząd “zmusić” do osiągania konsensusu na temat tego, na co wydajemy pieniądze?
Ja tylko nadmienię, że do poniesienia dowolnego wydatku wykraczającego poza tę kwotę, którą staramy się określić, według obecnego brzmienia statutu nie jest wymagany konsensus całego zarządu, lecz tylko dwóch członków. Czyli niekoniecznie nawet połowy (jeśli będziemy mieć 5 osób w zarządzie, będzie to mniej, niż połowa). Nie wydaje mi się to jakimś dużym ograniczeniem, a zawsze jest to pewne zabezpieczenie przed wyprowadzeniem kasy.
W praktyce zawsze można daną rzecz kupić za swoje (zresztą podobnie będzie to wyglądać, gdy coś “na Spejs” będzie kupował ktoś spośród zwykłych członków, spoza zarządu) i potem uzyskać zgodę drugiej osoby z zarządu na przelanie pieniędzy za tę rzecz z konta spejsowego na własne.
I tak, obecnie sobie ufamy. Ale zawsze trzeba brać pod uwagę worst case scenario, bo to jest to, przed czym statut ma nas zabezpieczyć.
Czyli w zasadzie nie ma ograniczenia w wydawaniu kasy przy zgodzie co najmniej dwóch członków i wybrana przez nas kwota w zasadzie zabezpiecza Stowarzyszenie przed jednoosobową decyzją o wydaniu kasy. Czyli, np. jeden członek zarządu może sobie bez konsultacji kupować rzeczy codziennego użytku do spejsu, co jest użyteczne, ale nie może wydać wszystkiego (bo ma jakiś limit) - do tego potrzebuje zgody przynajmniej drugiego członka zarządu. Wydaje się sensowne. Dodatkowo dzięki temu pewniej wyglądamy w oczach podmiotów, z którymi jakieś projekty będziemy robić.
Nie wiem czy wiecie, ale bank wydaje kartę płatniczą nie na cały HS, tylko na jednego członka zarządu. I jest możliwe, że da na niej ograniczenie na transakcję 128 PLN. Możemy przemyślimy tą kwestię jeszcze raz. Może się skończyć tym, że nie będziemy mogli za nic zapłacić.
Przelewy zwykle też są opcją. Czy którykolwiek spejs faktycznie używa swoich kart płatniczych?
Warszawa używa. A jak zapłacisz za zakupy w np. Castoramie?
Z reszta na przelew tez będziesz miał limit. To akurat banki dość rygorystycznie sprawdzają.
Z dyskusji z wczoraj wieczorem wynika, że chyba i Kraków, i Wrocław nie używają.
Kupuje ktokolwiek i dostaje zwrot przelewem.
Aż tak to chyba nie działa. Nie może działać, kiedy 2 członków zarządu działających razem może kupić coś za nieograniczoną kwotę.
To będzie trochę upierdliwe dla skarbnika.
Ale jak kilka HS-ów w Polsce tak sobie z tym radzi, to chyba nie jest to i tak olbrzymi problem…
Tak czy inaczej zwrotów się nie uniknie, bo nie zawsze na spejs będzie coś kupować osoba mająca kartę.
Do jakiej kwoty podnosimy limit?
0 głosujących
256 ^^
256
Mam nadzieję że zamykamy ten temat na dłuższą chwilę. Wylądowała poprawka: